» Mag: Przebudzenie » Recenzje » Sanctum and Sigil

Sanctum and Sigil

Sanctum and Sigil
Sanctum and Sigil to jeden z pierwszych podręczników źródłowych do Maga: Przebudzenie jakie zostały wydane i prawdopodobnie również najbardziej przydatny. Podobnie jak to było w przypadku Wstąpienia, pewna ilość ważnych materiałów nie zmieściła się w podręczniku podstawowym – część z nich składa się na ten dodatek. W przeciwieństwie do Księgi Cieni, będącej suplementem do Wstąpienia, Sanctum and Sigil zawiera mnóstwo treści bardzo przydatnych i gotowych do wykorzystania.

Solidnie wydany podręcznik w twardej oprawie liczy sobie niespełna 160 stron. Ilustracje wewnątrz są w większości całkiem niezłe, chociaż trafiają się takie, które nie powalają. Przede wszystkim w oprawie graficznej nie ma już tej cukierkowości i wyniosłości, jaka biła wręcz z Przebudzenia. Postaci magów są wyraziste, a część z nich przewija się w licznych ilustracjach, przedstawiających konkretne archetypy postaci. Otwierające podręcznik opowiadanie nie tylko czyta się z przyjemnością, ale też łatwo z niego wydobyć obraz sytuacji, w jakiej znajduje się mag na obcym terytorium. W dodatku przedstawia ono przykład działania bardzo nietypowego Consilium. Chwilę później natrafiamy na, charakterystyczny już dla Świata Mroku, wstęp, wraz z nieodłącznymi informacjami o zawartości (How to Use This Book) podręcznika i źródłach jakich wykorzystanie sugerują twórcy.


Pierwszy z rozdziałów – The Polity – zawiera informacje dotyczące struktur organizacji społecznej i politycznej Przebudzonych, więc można go przypisać do tytułowej Pieczęci. Fragment otwierający rozdział został doskonale dopasowany, podobnie jak i opowiadanie, w zwięzły sposób prezentując wszystkie zawarte w rozdziale tematy. Rozpoczynamy od Kabały, jej wewnętrznego podziału na role, cele i środki jakimi do nich dąży. Znajdziemy tam również opis rządzących grupą magów i przestrzeganych przez nich (lub nie) zewnętrznych praw i tradycji oraz Pieczęć, która zawiera informacje o pozycji społecznej Kabały, oraz wspomnianych wcześniej prawach i tradycjach jakie respektuje. Drugi rozdział przedstawia zagadnienie Consilium, wraz z jego korzeniami w tradycjach Atlantydy, strukturą i kompetencjami, różnorakimi formami i mutacjami, a także miejscem, które w nim zajmuje Kabała postaci graczy. Ostatnią część rozdziału stanowi Lex Magica – zbiór praw rządzących społeczeństwem Przebudzonych. Znajdziemy tu sposoby interpretacji praw i konsekwencje jakie grożą tym, którzy je łamią, okraszone na koniec kilkoma mechanizmami rozwiązywania sporów prawnych.

Wszystko to zawiera w sobie mnóstwo pomysłów na wątki, przygody i całe kroniki, zarówno przedstawione w charakterystycznych dla produktów White Wolfa ramkach, jak i ukryte wśród tekstu. Uwzględniony został wpływ przynależności do Zakonu i Ścieżki na takie elementy jak rola wewnątrz kabały, interpretacja Lex Magica, czy sposoby sprawowania funkcji w ramach Consilium. W dodatku otrzymujemy garstkę ciekawych rot, oraz opis Gremianów - złośliwych, gremlinopodobnych duchów. Wbrew pozorom dręczą one wyłącznie magów łamiących zobowiązania wobec swojej kabały.
 

Rozdział drugi – Pride of Place – traktuje o tytułowym Sanktum, jego tworzeniu, zabezpieczeniach, funkcjonalności i odmianach. Większą część rozdziału zajmują mechaniczne opisy Zalet na jakie można rozbić podręcznikowe Sanktum, głównie jeśli chodzi o zabezpieczenia. Ta część rozdziału, niestety, nie zachwyca - większość informacji nie wnosi niczego nowego, a ilość Zalet przekracza wszelkie oczekiwania. Nawet pięcioosobowa drużyna miałaby problem z wykupieniem niewielkiej części z nich za Punkty Doświadczenia, a niektóre wydają się być zrobione trochę na siłę. Większość z nich można było rozwiązać fabularnie, lub poprzez modyfikację istniejących Zalet.

Na szczęście nie tylko czysta mechanika składa się na ten rozdział. Dla początkujących Graczy i MG przydatny może być zestaw porad odnośnie wykorzystania magii do zabezpieczania Sanktum i wpływu Ścieżek magów na ich schronienie. Przy opisie współdzielonych siedzib możemy już znaleźć coś ciekawego, jednakże dopiero końcowy fragment, traktujący o Źródłach (Hallow), Liniach Mocy (Ley Lines) i powstających na ich skrzyżowaniach Węzłach (Nodes) naprawdę się przydaje. Szczególnie, że znajdujemy w nim świetny opis dotyczący rezonansu i naprawdę dużo pomysłów na przygody.

Poza mechanicznymi aspektami związanymi z Sanktum, znajdujemy tu również Zaletę "Geomanta" oraz jedną rotę i jeden przedmiot magiczny bezpośrednio związane ze Źródłem i jego eksploatacją. Rozczarowuje jedynie brak bliższych informacji o innego rodzaju miejscach mocy, które mogą znaleźć się w Sanktum, lub na terytorium BG.


Rozdział trzeci – Pylons and Cults – opisuje organizację dwóch najważniejszych wrogich frakcji Przebudzonych. Rozpoczyna go wyczerpujący opis społeczno-formalnych struktur Proroków Tronu (Seers of the Throne), wyszczególniający różne poziomy organizacji, które są lustrzanymi odbiciami tych występujących wśród Pięciu Zakonów. Przy okazji opisany został sposób, w jaki Ścieżki wpływają na działalność sług Egzarchów, oraz kilka "legendarnych" Ministerstw – najwyższych form organizacji, odpowiadających częściowo Zakonom Atlantów.

Drugą część rozdziału tworzy analogiczny opis kultów Niszczycieli (Banishers), zawierający zaskakująco dużą ilość przydatnych informacji. Znajdziemy tu nie tylko opis sekretnych powiązań między Niszczycielami, ale też motywacji jakie mogą nimi kierować czy metod jakie wykorzystują do wabienia swoich ofiar. Pozytywnie zaskakuje ilość ciekawych informacji w ramkach – dla przykładu opis powiązań między Szalonymi i działalnością Niszczycieli.

W tej części nie znajdziemy praktycznie żadnej mechaniki, jednakże i ilość informacji ściśle fabularnych pozostawia lekkie uczucie niedosytu. Twórcy subtelnienie wskazują w stronę odpowiednich dodatków dostępnych na rynku, zajmując się jedynie społeczną stroną tematu.


Rozdział czwarty – Storytelling – to zbiór porad i metod mających na celu ułatwienie wykorzystania w kronice informacji zawartych w podręczniku. Trzeba przyznać, że robi to całkiem wprawnie, podając na tacy kilka ciekawych pomysłów i sztuczek popartych odpowiednimi przykładami. Sugestie dotyczące wpływu Ścieżek na interakcje wewnątrz Kabały, czy porady dotyczące stopniowania ilości wątków politycznych w grze wyglądają naprawdę ciekawie. Niestety, jest też pewna ilość informacji bardzo oczywistych, ale nie psują one całości rozdziału.

Rozdział zamyka wpleciony w tekst opis przykładowej intrygi politycznej oraz trzy przykładowe Kabały, każda posiadająca własne Sanktum. Pierwsza z nich to działająca na krawędzi grupa Libertynów, druga to apokaliptyczny kult Proroków Tronu, zaś trzecia to trio Niszczycieli zamieszkujące w komunie wyznawców religii staronordyckiej. Ten fragment na szczęście wychodzi obronną ręką. Wszystkie trzy przykłady osnuto wokół ciekawych pomysłów i opisano dość wprawnie, unikając w kilku miejscach niepotrzebnych współczynników postaci i nie popadając ani w przesadę ani w sztampę z opisami.


Reasumując – cały podręcznik można ocenić jako bardzo dobry. Zawiera on dużą ilość przydatnych informacji przedstawionych w przystępny sposób i okraszonych pomysłami na przygody. Pozwala również na poprowadzenie kroniki w porządnie zarysowanej społeczności Przebudzonych, zawierającej dużą ilość społeczno-politycznych interakcji na różnych szczeblach. Pojawiające się w nim elementy mechaniczne są w większości porządnie wyważone i łatwo można na ich podstawie opracować przygodę, czy choćby pojedynczy wątek. Trochę może przerażać ilość Zalet związanych z zabezpieczeniami Sanktum, komplikacje z nimi związane i ich potencjalne koszty, ale da się je wykorzystać z pewną dozą własnej interpretacji. Sanctum and Sigil jest podręcznikiem, który w pełni wywiązuje się ze swojego zadania - opisania zagadnień związanych z Sanktum i społecznych aspektów egzystencji Przebudzonych. Nie pozostaje nic innego, jak tylko polecić go każdemu, kto chce uczynić polityczne intrygi choćby tłem dla kroniki, rozbudować Sanktum, lub nadać swojej Kabale więcej wyrazistości.

Kup teraz:
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
8.5
Ocena recenzenta
7.12
Ocena użytkowników
Średnia z 4 głosów
-
Twoja ocena
Tytuł: Sanctum and Sigil
Linia wydawnicza: Mage
Autorzy: Brian Campbell, Gary Glass, Bill Maxwell
Okładka: Charles Vess
Ilustracje: John Bridges, Anthony Carpenter, Talon Dunning, Rebecca Guay, Nate Pride, Vatche Mavlian
Wydawca oryginału: White Wolf Publishing, Inc.
Data wydania oryginału: 2005
Liczba stron: 160
Oprawa: twarda
Format: 210 x 275 mm
ISBN-10: 1-58846-420-2
Numer katalogowy: WW40201
Cena: 26,99 USD



Czytaj również

The Mysterium
Od przybytku głowa nie boli, czyli recenzja orderbooka Mysterium
Mag: Przebudzenie
- recenzja
Chicago
- recenzja

Komentarze


AdamWaskiewicz
    Jedna uwaga
Ocena:
0
Nie byłoby od rzeczy, skoro inne terminy pojawiające się w tekście, zostały przetłumaczone, pokusić się także o jakiś przekład tytułów poszczególnych rozdziałów podręcznika.
25-08-2008 21:26
AD.ryan
   
Ocena:
0
Ilustracje wewnątrz są w większości całkiem niezłe, chociaż trafiają się takie, które nie powalają.

Pozwoliłeś sobie tu na eufemizm ;) Ilustracje w całym M:tA, również w tym podrećzniku, przypominają grafiką pierwsze komiksy z lat dwudziestych i o ile może się to podobać, to ogólnie wypada to co najmniej kiepsko w porównaniu do ilustracji w Wampirze czy wilkołaku, a szczególnie prometheanie. Niejednokrotnie spotykam na sieci opinie, że oprawa graficzna decyduje o tym, czy daną grą ktoś się zainteresuje, a w przypadku maga odpowiedź dla takich czytelników jest oczywista.

Całość recenzji jest dobra, sucha, oszczędna w niepotrzebne opisy i ochy, achy, czytało się miło. :)
25-08-2008 21:27
Kot
   
Ocena:
0
@Adam Waśkiewicz: Właściwie, to nie bardzo jest sens. Terminy, które zostały przetłumaczone są czysto mechaniczne. O czym jest rozdział można wywnioskować z treści.

@AD.ryan: Mnie się ilustracje w większości podobały, a w recenzji mam przedstawić własną, jedynie częściowo utemperowaną opinię. Poza tym, jest to dodatek, w którym to treść ma znaczenie. Nawet, jeśli poziom ilustracji nie jest taki jak w Changelingu, to tematycznie są conajmniej poprawne. Jak napisałem - szczególnie miłe jest, że pewne postaci przewijają się przez cały podręcznik...
A tak w ogóle, to dzięki. Starałem się nie zachwycać zbytnio, mimo iż część podręcznika zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie.

P.S. Ilustracja z Gremianami jest świetna. Połowę 'klimatu' związanego ze stworkami tworzy właśnie ten rysunek.
26-08-2008 11:15
AD.ryan
   
Ocena:
0
Jasne, że to jest Twoja opinia, ja też przedstawiłem swoją :) Daltego był emot ;)
26-08-2008 14:25
Kot
   
Ocena:
0
Wiem, wiem. Jeszcze raz dzięki za konstruktywną krytykę.
26-08-2008 14:53
Ainsel
   
Ocena:
0
Nie przeczytałem jeszcze recenzji, ale sam tytuł dodatku trochę mnie odstrasza. Sigil - nawiązanie do magii chaotycznej? Mam nadzieję że nie...
26-08-2008 16:17
Kot
    @Ainsel
Ocena:
+1
Sigil, czyli Pieczęć. W tym przypadku Pieczęć jest symbolem identyfikującym grupę magów. Takie mistyczne logo.
26-08-2008 16:27
Ainsel
   
Ocena:
0
Ah, no to w porządku. Dzięki, MacKocie!
26-08-2008 17:27

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.